‘Ik kwam op mijn negende naar Nederland. Als asielzoeker. En groeide op in een samensmelting van de Arabische en Nederlandse cultuur. De motie Becker raakt mij diep. Die voelt als een verdachtmaking.’
Lees hieronder de verklaring van fractielid Abdullah over de motie Becker.
Motie Becker
VVD-er Bente Becker verzocht via een motie de regering om gegevens bij te gaan houden over culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond. Deze motie werd met een meerderheid aangenomen.
Het deed mij denken aan het hollende kleurling-arrest uit mijn studententijd. In die zaak werd een man van kleur aangehouden omdat hij wegrende vanaf een bekende verzamelplek van drugsgebruikers én omdat hij een persoon van kleur was. Uiteindelijk tikte het gerechtshof de staat daarvoor op de vingers.
De motie laat zien hoe racistische ideeën genormaliseerd kunnen worden door ze te verhullen in mooie woorden. “We moeten het debat op basis van feiten voeren, daarom deze motie,” stelde mevrouw Becker namens de VVD. Maar kennelijk geldt die behoefte aan feiten alleen wanneer het gaat over mensen met een migratieachtergrond.
Mijn achtergrond
Met mijn ouders, broer, zusje en broertje ben ik als asielzoeker naar Nederland gekomen toen ik negen jaar oud was. Thuis groeide ik op in een samensmelting van de Nederlandse en Arabische culturen. We spraken Irakees, aten rijst en vierden het Suikerfeest. Tegelijkertijd sprak ik op school en in de stad Nederlands, at ik boterhammen met pindakaas en deed ik mee aan lootjes trekken. Ik ben gevormd door beide achtergronden en durf zelfs te stellen dat die elkaar hebben versterkt. Zoals ik zijn er vele andere Nederlanders die met twee of meer culturen zijn opgegroeid.
Enge verdachtmaking
Het idee dat de overheid wil bijhouden of ik wel écht, en exclusief, de Nederlandse normen en waarden heb overgenomen, voelt als een verdachtmaking. De motie raakte mij daarom diep.
Wat mij vooral tegen de borst stuit, is niet de constatering dat een deel van de Nederlanders een niet-westerse achtergrond heeft, maar de implicatie dat deze groep onverenigbare ideeën zou meebrengen. Verreweg de meeste mensen, ook met een migratieachtergrond, willen gelukkig zijn, zich veilig voelen en zichzelf kunnen ontplooien.
Dat partijen als de SP de motie in eerste instantie steunden, vond ik bijzonder teleurstellend. Uiteindelijk, onder zware druk, kwam de SP en ook de CU en het CDA terug ophun steun voor de motie-Becker. De VVD en NSC maken een terugtrekkende beweging, maar staan nog altijd achter de motie.
Botsende ideeën
Ik heb in alle hoeken van Nederland gewoond: in steden waar Sint Maarten wordt gevierd of juist Halloween, waar winkels tot laat open zijn of waar de zondagsrust heilig is.
Ook de clichés zijn divers: van het directe Amsterdams en de Friese nuchterheid tot de joviale Brabanders en de droge humor van Tukkers. Nederlandse cultuur, normen en waarden zijn niet eenduidig. Ook over LHBTQI-acceptatie en vrouwenrechten lopen de opvattingen uiteen.
Botsende ideeën heb je in elke groep en daar mag je terecht zorgen over hebben. Maar je moet de ideeën bestrijden en niet een specifieke groep. Toch lijkt het alsof mensen met een migratieachtergrond zich volledig moeten conformeren aan de door autochtone Nederlanders vastgestelde normen. Anders horen we hier niet en “mogen” we terug naar ons eigen land.
Voor mij is de motie niets meer dan een poging om mensen met een migratieachtergrond te stigmatiseren. Dat is gevaarlijk en kan leiden tot discriminatie en een wij-zij-denken.
Nederland is van ons allemaal
Ik ben blij dat de PvdA tegen de motie heeft gestemd. En hoewel partijen als de SP en het CDA aanvankelijk voor stemden, is het goed dat zij nu hun standpunt hebben herzien. Ook op sociale media lieten veel Nederlanders, met en zonder migratieachtergrond, hun afkeuring horen.
Die energie moeten we blijven inzetten, zowel tijdens deze regeringsperiode als bij de volgende verkiezingen. Nederland is divers en van ons allemaal.