Als je onverhoopt je baan kwijtraakt, hoop je zeker te kunnen te zijn van een fatsoenlijk vangnet. Een vangnet dat hulp en ondersteuning biedt, zodat je weer aan de slag kunt. Maar ook als je eens pech hebt of enorm ontevreden bent over je baas en je hebt geen werk meer, is er ook de bijstand.
Maar de gemeente had andere plannen. Zij wilde dat als je verwijtbaar werkloos bent, dus bijvoorbeeld als je zelf ontslag neemt, je een boete op je bijstandsuitkering zou kunnen krijgen. Dat zou betekenen dat je drie maanden lang, als straf, 300 euro minder ontvangt aan bijstand. Daarmee word je letterlijk voor de keuze gesteld tussen de huur betalen of boodschappen doen. Drie maanden lang. En waarom? Omdat je murw bent geslagen door je werkgever en uit pure ellende maar ontslag hebt genomen.
Deze boete op je uitkering vind ik ongewenst. De bijstand is al geen vetpot en korten op die bijstand maakt, volgens vele onderzoeken, de problemen alleen maar erger. Want hoe moet je de huur of de boodschappen betalen als je geen geld hebt?
Gelukkig delen vele andere partijen deze mening en hebben we tijdens het debat ervoor kunnen zorgen dat het voorstel voor deze boete op de uitkering wordt geschrapt. Het voorstel is nu ingetrokken. Dat is goed nieuws en een verstandig besluit.
We zien namelijk, uit experimenten in andere gemeenten, dat straffen en beboeten gewoonweg niet helpt om mensen aan het werk te helpen. Als je een uitkering krijgt, wil je namelijk hulp en ondersteuning. Daarom willen we als PvdA dat iedereen die in de bijstand komt, geholpen moet worden. Je wilt dan worden geholpen vanuit vertrouwen in plaats vanuit wantrouwen. Zo zorgen we ervoor dat als je, noodgedwongen, een bijstandsuitkering nodig hebt, je ook daadwerkelijk geholpen wordt.